#99 Złodziej pioruna

     Najlepszy prezent? To zdecydowanie książki. Ale najlepszy jest ten, gdy znajomi dają Ci w prezencie swoją ulubioną książkę. Tak było z tym tytułem, a dokładniej z Percy Jacksonem czyli "Złodziej pioruna". Dostałam ją w prezencie od Moniki Mama z różową torebką, zresztą zachęcam do niej zajrzeć. Świat fantastyki nie jest mi obcy, a ta młodzieżowa tym bardziej. Aż lekki wstyd się przyznać, ale ta książka leży od zeszłego roku i czeka kiedy coś o niej napiszę. Cały czas to przekładałam, przekładałam i jeszcze raz przekładałam. 

    Mitologia? Bogowie? Zjawiska paranormalne? Do tego zachwianie czy to jawa czy sen? Wszystko to znajduje się w tej książce. Książka pisana w pierwszej osobie, przedstawia nam się sam Percy, który ma dwanaście lat. Najlepszy jego przyjaciel to Grover, jak sam o nim pisze jest to modelowa łajza. Uczęszcza do szkoły z internatem Yancy Academy, mieszczącej się w Nowym Jorku. Gdy zaczynamy z nim przygodę, towarzyszymy jemu w wycieczce szkolnej. A udają się do muzeum, w celu obejrzenia starożytnych i rzymskich zabytków. Pomysł wyjazdu był profesora Brunnera, porusza się on na wózku inwalidzkim. Percy bardzo często zmienia szkoły, dlaczego? Bo stwarza problemy według otoczenia, i jeżeli coś złego się dzieje, jest to zawsze jego wina. No bo na kogo lepiej to zwalić? 

Już w pierwszym rozdziale, dzieją się bardzo dziwne rzeczy. Oczywiście Percy, jest podejrzany że zrobił koleżance z klasy krzywdę. A obwinia go o to nauczycielka matematyki, pani Dodds. Oboje do siebie, nie pałają sympatią. Podczas ich przerwy na drugie śniadanie, zabiera go ze sobą do wnętrza muzeum. Chce wymusić na nim, by przyznał się do winy, ale chłopiec nie wie o czym ona mówi. I na jego oczach jej ciało, ulega totalnej transformacji i zmienia się na upiorną postać. Percego, ratuje nauczyciel na wózku, rzucając jemu długopis. Ale czy to było na prawdę? Czy to tylko jego wyobraźnia płata figle?

    Początkowo ta historia, nie zrobiła na mnie żadnego wrażenia ale czym dalej wchodziłam, w ten magiczny świat. Zaczynałam coraz bardziej, doceniać tą książkę. Potencjał ma spory, co dobrze rokuje na dalsze tomy. Oczywiście których jeszcze nie przeczytałam, bo czasu zbyt mało. Ale czyta ją się bardzo dobrze, szybko i mocno wciąga. To nie jest, jedna z tych książek co przeczytasz i za tydzień, nie będziesz pamiętać o czym ona była. Tylko o niej będziesz pamiętać, bo o takim herosie jak Percy warto pamiętać. Co mnie cieszy, od zeszłego roku jest to jedna z lektur szkolnych, co prawda dodatkowa ale zawsze to na plus. Znajdziemy w niej sporo nawiązań do mitologii, i nawet jeżeli nie pamiętasz jej dokładnie. Nie przejmuj się tym, bo to co w książce autor zamieścił wystarczy. Za każdym razem, pojawia się nowa postać przypomina z czym to się je itp. Idealna na plażę, czy na chwilę relaksu by zapomnieć o otaczającym nas świecie.