Ostatni list od kochanka

   Ahhh ta miłość! Można pomyśleć, że ona przychodzi tak znienacka jak sraczka. Rozrywa Cię na milion kawałków, czujesz się zagubiona, zawstydzona a zarazem wiesz co masz robić. W obu przypadkach tak samo jest! Z jednej masz neurotyczne lęki, a z drugiej strony chcesz przenosić góry. Ale wiesz co? Lepiej darować sobie i jedno i drugie, dlaczego? Bo to boli, tak jakby usiąść na jeża z dupą! Lepiej już zabrać się w inny świat, ale nie że zaraz masz kupować bilet lotniczy na drugi koniec świata. Nic z tych rzeczy! Potrzebujesz trzydzieści złotych, chwilę czasu, opakowanie chusteczek i oczy na szpilki! Wchodzisz w to? Bo jeżeli nie, zawsze możesz zmienić zdanie i być na tak. Zachęcam Cię do tego drugiego. O czym mowa? Wiesz że kochanek napisał, ostatni list? On tak twierdzi... 

   Premierę ta książka, czyli "Ostatni list od kochanka" miała w zeszłym roku. Przeszła bez jakiegoś większego echa... Ale czy słusznie? Książkę tą, czytałam dwa razy. Za drugim razem, odebrałam ją trochę inaczej, a także inaczej się ją czytało. Ale o czym ona jest? Jeżeli znacie styl pisania Jojo Moyes, łatwo się domyśleć że będzie to romansidło. Coś lekkiego... 

    Całość zaczyna się niewinnie, bo młoda dziennikarka próbuje napisać coś innego. Nie chce pisać o tym, samym co jej koledzy dlatego też zaczyna grzebać w innych materiałach. Tak natrafia na dziwny list, pochodzi on z bardzo dawno. Pisany jest przez mężczyznę z wielkim uczuciem. Przez ten list, który czytała dwa razy zaczyna płakać, i tak zaczyna się ta cała przedziwna historia. Bo Ellie, próbuję odnaleźć tych dwójkę i poznać zakończenie tych listów. Ale czy oni żyją? Czy może umarli razem? 

   Cała książką podzielona jest na dwa światy, jedna część dzieje się we współczesności. Dotyczy ona Ellie, a także jej odkryć w sprawie listu. A druga zaś, gdzie świat kręci się wkoło naszych kochanków, gdzie możemy poznać ich korespondencję. Momentami czyta się ją dziwnie, nawet jeżeli wciągnie ta historia bo tak przeskakuje się, Mamy wrażenie jakby był to skok w przeszłość. Aż do czasu, gdy zaczyna się cała historia układać i wszystkie fakty zaczynają się łączyć w jedną całość. Pomimo tych dziwnych skoków, jest to przepiękna historia i warta uwagi. Ale czy to jest książka na urlop? Nie, nie jest to książka ani na urlop, ani na szybki relaks. Bo trzeba dać jej większą uwagę, a także więcej czasu by się totalnie rozkręciła. A także, objętościowo nie jest jakaś cienka bo ma prawie pięćset stron.