Gdzie diabeł mówi dobranoc

     Niedawno w moje ręce wpadła pewna książka. Mowa o "Gdzie diabeł mówi dobranoc" Kariny Bonowicz, jest to pierwszy tom, nazwany "Księżyc jest pierwszym umarłym". Fantastyka jest mi nie obca, więc skusiłam się na nią i wcale a wcale nie żałuję! Dlaczego? O tym wszystkim w swoim czasie, ale w tym wpisie to będzie. Więc bez obaw, będzie bez spojlerów bo wierz mi, nie lubię psuć komuś frajdy z czytania. No chyba że był to GoT (Gra o tron) tam z przyjemnością spojlerowałam. Przyznaję bez bicia, nie miałam pojęcia że istnieje taka autorka. No co zrobić? Zbyt wiele osób pisze, jeszcze więcej książek się wydaje i bardzo łatwo w tym wszystkim się pogubić. Ale wracając do samej książki. Wiele osób, nim sięgnie po książkę patrzy na jej okładkę. I tutaj ta także nie jest przypadkowa. Jest inna niż wszystkie i cholernie kusi!

       Główna bohaterka książki to Alicja, siedemnastolatka mieszkająca wcześniej w Warszawie. Jej rodzice zginęli w wypadku, więc musi ktoś pełnić nad nią opiekę, póki nie stanie się pełnoletnie. Gdy rodzice wyjeżdżali, oboje byli lekarzami zostawiali ją pod opiekę ciotce Meli i Alicja, myślała że trafi pod jej opiekę. Ale okazuje się, że jej matka miała jeszcze siostrę i to właśnie ona dostaje nastolatkę pod swe skrzydła. I dlatego też, od pierwszych stron towarzyszymy Alicji w podróży do urokliwego miejsca jakim jest Czarcisław, znajdującym się na Podkarpaciu. Krótko to ujmując, dziura jakich mało! I towarzyszka podróży, "umila" tak jej że ma jej serdecznie dosyć i myśli, żeby pękły jej guziki od bluzki. Co się dzieje... Dojeżdżając na miejsce, nie wie jak wygląda jej ciotka ale ta już na nią czeka, nazywa się Tatiana. Wyluzowana dwudziestosześcioletnia kobieta, nieumiejąca gotować, a także trochę skryta. Pierwsze minuty w miasteczku, i już dziewczyna czuje się dziwnie. Dlaczego? Jakaś staruszka żegna się na jej widok, budynki dziwnie ponure i niskie są, do tego każdy każdego zna... Ale co się dziwić to jest wioska. Wioska, przed którą niczego nie da się ukryć, a także nikt nie może się ukryć. 

     Na miejscu, tzn się w domu Tatiany, a także teraz jej zauważa dziwne rzeczy. W swoim pokoju także, bo ciotka powiesiła jej werbenę i białą szałwię, tłumaczenie jej jest trochę dziwne. Ale jak na dziewczynę, która jest zmęczona podróżą nic nie podejrzewa. Co się dziwić? Kolacja? Lepiej zjeść na mieście, i tutaj Alicja poznaje Nikolaja i innych. Ale nie są to wszyscy, bo większość istotnych osób pozna dopiero w szkole. A będą to Natasza, upiorna dziewczyna na którą większość osób woła Monter High. A także bliźniaki, Olga i Borys przerażająco bladzi. A także Nikodem, klasowy zarozumialec, do tego skończony dupek zbyt pewny siebie. No i dochodzi do tego wszystkiego jego brat Dmitrij. To z każdym z nich jakoś losy Alicji się splotą, każdą z tych osób coś ją połączy. Ale co nie zdradzę, nie mam zamiaru psuć frajdy i przyjemności z tej książki. 

     Wiem, wiem nie napisałam zbyt wiele o samej książce tzn się treści, ale tu jest bardzo cienka granica by nie przegiąć pałki. Bo bardzo łatwo z nią przesadzić, a lubisz mieć zepsutą przyjemność? No właśnie! Czytając całą książkę, przewijały mi się znane już postacie takie jak guślice, strzygi, wilkołaki, nocnice itp. Pojawiały się one w książkach Jadowskiej oraz Miszczuk, ale czy ta książka jest taka sama? Nie. Nie jest i nie będzie, bo czyta się ją mega lekko to raz. A dwa jest tak napisana że ją się łyka, nawet jak próbujesz ją na chwilę odłożyć ona zaraz wraca, jakby była przyklejona do twojej dłoni. Całość czytałam na dwa razy, na więcej nie było szans zbyt szybko mnie wciągnęła w ten klimat. Bo nie dość że został, mega zbudowany i bohaterowie są tak zrobieni, że każdy z nas znajdzie w nich coś z nas samych. 

     Dodatkowo to jak autorka dowciapkuje w książce zasługuje na medal. Jej porównania i sarkazm to mistrzostwo! Bo np jak to "Mógł się podobać dziewczynom, o ile gustuje się w chłodnych skandynawskich klimatach z Ikei". I tak przez całą książkę! Są lekkie śmieszki ze zmierzchu, a także z innych tego typu książek. Ale to tylko dodaje smaczka całej tej książce. Pomimo jej objętości, bo liczy sobie 571 stron czyta się ją mega mega szybko! 

Aaa i miałam dokończyć z tą okładką! Zapomniałabym! Na okładce jest czarci krąg, który nie raz pojawi się w książce. Ale jakie ma znacznie nie napiszę, dodatkowo chłopak który jest na okładce to Nikodem, a także Alicja i Natasza. 

Mam nadzieję że drugi tom pojawi się bardzo bardzo szybko! Albo chociaż do końca tego roku, książka idealna na plażę, na urlop a także na teraz! Ocena to 10/10!

    Ooo i jeżeli chcecie fragment tej książki przeczytać. Macie tu aktywny link by pobrać plik z fragmentem książki.