Czy, aby na pewno z "Przymrużonym okiem pilota prywatnego"?

   Pomimo tego, że nie lubię dużych wysokości. Po prostu mnie one przerażają i to ten lęk, zawsze, ale to zawsze wygrywa. Z przyjemnością oglądam filmy z samolotami. Książki o lotnictwie, tego, co piloci mają do powiedzenia. A także, chętnie spoglądam w niebo, gdy jakiś samolot przelatuje nade mną. Nie raz leciałam samolotem, nie raz jeszcze do niego wsiądę, chociaż zawsze mam obawy, gdy mam usiąść przy samym oknie. Ten widok fascynuje i przeraża, bo zaraz w mojej głowie, jakieś chore i popieprzone filmy się tworzą. Zresztą, jeżeli masz ten sam lęk, znasz to aż za dobrze. Książki o lotnictwie? Jestem na tak. Chociaż nie wiem, czy bym chciała czytać książki specjalistyczne. Pewnie bym usnęła jak na drugiej stronie książki telefonicznej. Pierwszą taką książką, typowo o lotnictwie była „Pilot Ci tego nie powie". Całe szczęście, że czytałam ją na Legimi i na telefonie. Bo jakby była w papierze, dawno by leciała przez okno. Po prostu by miała przyśpieszony kurs lotnictwa po Sklerozie, jak lądować... Także, jeżeli chcecie tamtą książkę czytać, nie polecam dlaczego? Może i daje jakieś ciekawostki, śmieszne momenty, ale kuźwa ją tak się czytało super, jak klepało niedzielne kotlety schabowe...

To jedyna taka książka o tematyce lotniczej. Stwierdzenie, że jest o lotnictwie, byłoby nieco mylące. Owszem, we wszystkich opowieściach i felietonach, które ją tworzą, znajdziecie lotnictwo - czasem na dalszym planie, a czasem autor będzie mówił do Was wprost z kokpitu. Całość jest barwną podróżą po historii oraz współczesności Polski i świata, po losach pojedynczych bohaterów i całych społeczeństw.

   Nie będę ściemniać, lubię lekkie i konkretne książki. Nie lubię, gdy autor lub autorka daje w książce zbędne pierdololo i oczekuje orzeszków piniowych i pozłacanych dywanów. No cóż, nie zawsze tak jest. Niedawno miałam okazję czytać „Przymrużonym okiem pilota prywatnego". Książka ta, przewinęła mi się gdzieś w internecie, ale dziwnie o niej cicho. Aż za cicho, jakby ona nie istniała. A to spory błąd i ostre przewinienie. Dlaczego? Bo ta książka jest mega dobra! Czytałam ją na dwa podejścia, do porannej kawy i to było coś pięknego. Porwała mnie od samego początku. Mamy tutaj szczerego autora, który nie przebiera słowach i bez zbędnych ceregieli, pisze nam, jak jest. Mamy tu także odrobinę sarkazmu, ogromna ilość szczerości (kocham!) i co najważniejsze! Lekkość!

    Książka niby o lotnictwie, a jednak czasem temat liźnie, ale tak dobitnie. Poruszane w niej tematy są dobre, aktualne i nadal zastanawiające. Jak np. kobieta zamordowana w Katyniu, a dopiero po x latach odkryta została jej tożsamość. Albo lotnisko w Kosakowie, które jest i go nie ma. Albo port centralny, który od paru dobrych lat powraca, jak echo w górach. Prócz takich mocniejszych tematów i kluczowych, gdzie autor przytacza nam swoje zdanie i udowadnia, że ma rację. Znajdziemy w niej ogromną ilość ciekawostek, zaczynając od rodzaju samolotów i ile kosztuje nauka na pilota lotniczego. Aż do podbojów miłosnych, no dobra nie wiem, czy trafnie to oceniam, bo owa dama do dziś się nie odzywa. Całość wbija w fotel, bawi i daje do myślenia.

Jeżeli w danym rozdziale, znajdziemy i spotkamy jakieś mało znane nam słowo. Słowniczek, który jest na stronach poratuje nas z opresji. Genialne ilustracje, genialna gra słów i tego, jak zostało pokazane.

Jedna z tych książek, które warto przeczytać. Nie dlatego że jest o lotnictwie. A dlatego, że to jedna z tych książek mało docenionych. Ocena 10/10!