Zakręt/ Sandra Cicha

    Może na samym wstępie zacznę, że nie mam przeciwko nic erotykom. Zauważyłam, dwa rodzaje erotyków. Gdzie wulgarność z rżnięciem i to nie krzewów ogrodowych, jest wielkim aplauzem. I zarazem, cieszy się ogromną popularnością. Drugim typem erotyków, a raczej łagodniejszym i wyważonym i zarazem, wysublimowanym typem miewam coraz rzadziej styczność. Chociaż, patrząc na nasz rynek, nie dziwi mnie to. Sprzedaje się tylko to, co szybko, byle było i byle jak. Tylko czy tak powinno być? Otóż nie. Jeżeli, już jest to erotyk, niech to będzie dobra książka, a nie pisana na kolanie i byle była spełnieniem erotycznych fantazji autorki. Tak w bardzo wielu przypadkach, autorki swoje fantazje przenoszą do swoich książek. Tylko patrząc na niektóre to nawet gadżety erotyczne wymiękają. Pomijając ten temat, a także autorki, skupiające wianuszki nawiedzonych fanów. I na dodatek, próbujące zastraszyć czytelników i co gorsze, blogerów. Tak, takie prostackie zachowania się zdarzają. Przykre, ale prawdziwe... Nie psując sobie swojego zdrowia psychicznego, przez zbędne nerwy, przychodzę z nową książką.

I jak bardzo łatwo się domyślić, jest to erotyk i zarazem debiut literacki. Debiut gdzie większość autorek, które wydają te książki powinno się uczyć. Dlaczego? Otóż autorka Sandra Cicha, stworzyła historię, która porywa od pierwszych stron i chce się ją czytać z czystą przyjemnością. Erotyka gra tutaj drugie skrzypce. Wprowadza nas bardzo umiejętnie w swój świat. Szczerze to bym się nie zdziwiła, gdyby za tym pseudonimem, skrywała się jakaś inna autorka. Bo ciężko uwierzyć, że debiut jest aż tak dobry. A druga sprawa, że to nasza rodzima autorka, napisała tak dobrą książkę.

    O czym ona jest? O pani kurator, tak będzie najszybciej. Nasza główna bohaterka to typowa kobieta. Pracuje, dzieci wychowuje i ma męża. Chociaż patrząc na jej życie erotyczne, ono nie istnieje. Z mężem to się mijają. Nawet nie wiadomo, kiedy na ich salony wkrada się codzienna rutyna i obojętność, która zabija wszystko... Czy taka rutyna jest uzasadniona? Zazwyczaj tak. Bo jeżeli, wkracza do pożycia obojętność, zawsze, ale to zawsze, z jednej ze stron jest gdzieś ta trzecia osoba. W wypadku Joanny dowiaduje się, że jej mąż ma romans. Czy to takie dziwne? Czytając książkę, parę szczegółów podsunęło rozwiązanie tej oziębłości. I jakby mało tego było, ona także nie pozostaje mu dłużna. Do tego wszystkiego, dorzućmy morderstwa i mamy, pełen wachlarz emocji. I zarazem, lekkie prześladowanie naszej głównej bohaterki.

    Przyznaję, bez bicia, byłam sceptycznie nastawiona do tej książki. Jak to? Bo przecież to kolejna książka z gatunku erotyk lub romans, kto woli jak je nazywać. I zazwyczaj, kończyły się dla mnie tak, że nudziły. Mamy tutaj wyważone każde słowo. Oczywiście wulgaryzmy, znajdziemy w niej. Trochę pikanterii, ale i nie tylko. Mamy całkiem dobrą historię i to jak na debiut, zasługuje na medal. Czytałam ją z zaciekawieniem i zarazem bardzo zachłannie. Nie sądziłam, że tak szybko ją skończę. Także, jeżeli szukasz bardzo dobrej książki. Polecam, nie zawiedziesz się. Chyba że po tych książkach oczekujesz jakiś dziwnych praktyk i płytkiej historii, tutaj tego nie znajdziesz.